Renaya

xiShadowWolfx  zdjęcie obrobione

Dobro i zło mają to samo oblicze. Ja jestem jednym i drugim

Imię: Renaya
Ród: Ojcem wadery był basior pochodzący ze znanego rodu w krainie, z której się wywodził. Renaya jednak pluje na wszystko co z nim związane. Uważa się za Bezrodową.
Wiek: Już 5 lat i 6 miesięcy wałęsa się po tym świecie.
Płeć: Wadera♀
Rasa: Xynth
po matce Folix i ojcu Xynth
Stan: Mieszkaniec
Stanowisko: Wojownik Lądowy
Charakter: Renaya to osoba, której nie da się łatwo określić. Jedno jest pewne, jej charakter ma dwie strony: tę łagodną, którą wydaje się być podobna do matki, oraz tę gorszą – stronę wilczego demona.
Cień za wszelką cenę pragnie władzy i pokłonów od innych istot. Jest w stanie zrobić wszystko, aby osiągnąć zamierzony cel. Wygrana to dla niej wszystko; osiągnie ją nie oszczędzając na środkach. Nigdy nie przegrywa, nie pozwala sobie na to. Musi we wszystkim być najlepsza.  Jest w pewien sposób dyktatorem, ale z jakże strategicznym umysłem. Nie ma poszanowania do cudzego życia, choć zdarzają się momenty, w których zachowuje się inaczej. Pragnie mieć wszystko dla siebie i nie dawać nic w zamian. Twierdzi, że zrobiła już wystarczająco, aby sobie na coś takiego zasłużyć. Wspaniała z niej manipulatorka, potrafiąca rozpoznać podobnych do siebie i wyczuć każdą nutę kłamstwa. Lubi wykorzystywać innych dla własnej korzyści. Waleczność jest przejawem jej aury, zarówno tej boskiej, jak i samego diabła. Będzie walczyła zawzięcie, do końca, nie pozwalając sobie na zaszkodzenie jej honorowi. Jednakże zniszczy też wszystko na swojej drodze, pozostawiając tylko zgliszcza, a przynajmniej sprawia takie wrażenie – często niechciane.
Jest niezwykle tajemniczym osobnikiem, który odzywa się wówczas, gdy tego potrzebuje. Z tym co można się o niej dowiedzieć kilka linijek wyżej należy wywnioskować, że to cicha królowa, która nie będzie marnować słów na byle kogo. Do jej cech z pewnością należy dopisać zmysłowa, bo mogłaby zauroczyć w sobie wielu, a ci nie zważaliby na to, jak przerażający jej jej charakter i śmierć patrząca z oczu. Potrafi uważać się nie tylko za najlepszą, ale i godną miana Bogini Wojny i Śmierci, w końcu tak ją kiedyś malowano, nie będzie zaprzeczać; będzie wręcz pragnąć takiego przydomka. Nienawidzi porażek, uważa, że nie mogłaby przegrać. Twierdzi, że żadna wadera nie jest w stanie się z nią równać, a jeśli śmiałaby, zapłaciłaby za to gorzką cenę.
Ceni doskonałość i perfekcję we wszystkim. Ma ogromne możliwości intelektualne, skłonności do dominacji, co nie wszystkim się podoba. Gdy idzie przed siebie, nic nie może jej zatrzymać.
Trudno do niej trafić, zapewne nie zdoła uczynić tego żaden przyjazny wilk, gdyż uważa miłe nastawienie za maskę obłudy i coś niespotykanego na jej terenach. Znała tylko wojnę.
Może wydawać się despotyczna, nie zaprzeczy, że tak jest. Wymaga od innych perfekcji, zawsze i wszędzie, jednak gdzieś pod pragnieniem zdobycia władzy coś się jeszcze kryje. Renaya jest w stanie złagodzić nawet najbardziej brutalnego wilka, który nie mógłby posiadać serca. Ma w sobie coś, co jest w stanie wypełnić zgorzkniałą pustkę drugiej osoby.
Czasami gubi się w swoich myślach, a szczególnie jednej. Nie wie czy bardziej pragnie zabić swojego ojca, czy dowiedzieć się, dlaczego tak bardzo znienawidził bliskich i był jedną z trucizn wtłoczonych do jej umysłu.
Wygląd: Wadera bardzo drobnej postury, która mogłaby nie budzić niczyich podejrzeń, gdyby nie kolor oczu, bowiem białka i źrenice są tego samego koloru co jej sierść – najciemniejszego odcienia czarnego. Łatwo wtapia się w otoczenie [choć niekoniecznie dotyczy to Północy], jednak jeśli raz się ją ujrzy, zawsze pozostawia po sobie dziwne wspomnienie, sprawiające, że nikt nie może zapomnieć o tych  „pustych” oczach. Jej sylwetka jest niezwykle smukła, idealnie ukazująca kształty, któe są jej zaletą. Na ciele widać delikatny zarys mięśni. Jest niska, lecz nie przeszkadza jej to w zdobyciu dominacji. Jej sierść jest niezwykle delikatna, jakby nigdy tej wadery nie spotkało żadne nieszczęście. Ogon jest puszysty, lecz w dalszym ciągu idealnie pasujący do reszty ciała. Nie jest ani za krótki, ani za długi, co odróżnia ją od obu rodziców, gdyż ci posiadali je bardzo okazałe. Gdyby nie ciemna skóra, blizny nie wtapiałyby się tak łatwo i były bardzo widoczne, co sprawiałoby jej kłopoty, gdyż ma ich wiele.
Żywioł: Ogień, Cień
Moce: 
- Potrafi przeniknąć do czyjegoś umysłu. Może zbadać jego wspomnienia, wymazać je, uleczyć kogoś z choroby (psychicznej, traumy itp.) oraz przez jakiś czas zapanować nad jego ciałem. Wystarczy spojrzenie bądź dotyk. Przez to jej oczy wydają się puste i przerażające.
- Jej głos jest niezwykle melodyjny. Śpiew posiada coś w rodzaju afrodyzjaku, któremu nie można się oprzeć.
- Może zmienić się w czarną mgłę, cień i przemieszczać się pod tą postacią na duże odległości, w krótkim czasie. Staje się wtedy nienamacalna, a gdyby nie kolor byłaby niewidoczna.
- Jest odporna na ogień.
- Patrząc na wilka, jest w stanie wyłapać jego słabe punkty i miejsca, które może zaatakować.
Rodzina: 
Starali † - była to wilczyca o niezwykłym sercu. Kochana i troskliwa - wspaniała matka, Renaya nigdy jej tego nie zapomni.
Nie zapomni również jak ojciec skrzywdził Starali. Do teraz nosi w sercu chęć zemsty na nim i nie przyznaje się do bycia jego córką. Nie wymawia nawet jego imienia bez specjalnej potrzeby.
Dziadków nigdy nie poznała.
Partner: Miłość potrafi być pułapką, z której nie da się wyjść. Nie chce się zakochać, aby nie skończyć jak jej rodzicielka. I nie chodzi tu o śmierć, bo tą traktuje jak siostrę. Renaya nie chce zostać wykorzystana.
Potomstwo: Nie posiada.
Miejsce Zamieszkania: Dystrykt III, mała jaskinia u spodu Wulkanu Razeia. Renaya zdaje sobie sprawę, że gdy lód na jeziorze będzie za cienki nie dotrze do groty, bądź też pochłonie ją woda.
Patron: Nigdy nie była za bardzo religijna, ale na patrona obrała sobie Nottue. Uważa go za interesującego Boga, z najciekawszą historią i charakterem.
Umiejętności:

Intelekt: 20 | Siła: 15 | Zwinność: 15 | Szybkość: 15 | Latanie: 0 | Pływanie: 5 | Magia: 15 | Wzrok: 5 | Węch: 5 | Słuch: 5 |

Historia: Nie dość, że przyszła na świat zaraz na początek wojny, to jeszcze bardzo słaba. Zbudziła poruszenie wśród wilków swym dziwnym wyglądem, sprawiając, że okrzyknęli ją zwiastunem najgorszej wojny, która miała być o wiele bardziej tragiczna w skutkach niż wszystkie poprzednie.
Renaya wychowywała się więc w pogardzie innych, co tylko wzmagało drzemiącą w niej złość. Nigdy też nie rozumiała dlaczego nie widuje swoje ojca. Na pytanie gdzie jest, zawsze dostawała odpowiedź „Służy na wojnie”. Jak się później okazało, była to prawda, lecz nie do końca przyjemna, gdyż miała swoje drugie dno. Basior, którego wielbiła Starali stał po przeciwnym froncie i jak się okazało, jednak nie kochał jej matki, a jedynie wykorzystał ją po drodze. Sam tak stwierdził.
Renaya miała niespełna rok, gdy Starali zmarła. Cień straciła jedyną osobę, którą szanowała oraz która ją kochała. Z biegiem czasu stwierdziła, że to bolesne doświadczenie sprawiło, że stała się znacznie silniejsza. Po śmierci matki nikt jej już nie ograniczał. Czarna wadera rosła w siłę, stając do linii walki i odnosząc zwycięstwa na swoich rewirach. Zaczęła pragnąć władzy. Skoro inni ją mają, a nie potrafią jej spożytkować, to ona to zrobi – zapanuje nad wszystkimi sześcioma watahami w jej krainie, jednocząc je w jedno, silne królestwo oraz niszcząc każdego swojego przeciwnika.
W tych wielkich planach przeszkodziła jej chęć zniszczenia własnej rodziny. Straciła tą, która dała jej życie, więc nie miała nic do stracenia, a gdy dowiedziała się, że pewien wilk z nią spokrewniony może jej zagrozić postanowiła go zabić. To ona zdobędzie władzę, nie on. Stoczyła z nim bój, sam na sam, lecz przeceniła siebie i nie doceniła jego. Tamtego dnia żadne z nich nie wygrało, ale też żadne nie przegrało. Po wojnie, gdy basior spalił prawie wszystkie tereny stwierdziła, że to znak i musi iść za nim, aby pewnego dnia go zabić. Skoro ojciec odebrał jej możliwość rządzenia, ona zemści się za to, jak skrzywdził ją i jej matkę. W poszukiwaniach przemierzyła za nim wiele terenów i walczyła z niejednym przeciwnikiem. Na tym kontynencie jedyne miejsce, w którym go jeszcze nie szukała to Królestwo Północy. Dlatego też tu przybyła, jeśli i tu nie będzie jej ojca, wyruszy za wielką wodę.
Inne:
- Nie uzna, że wygrała dopóki pokonany się do tego nie przyzna. Tylko podczas wojny zabijała nie potrzebując od przeciwnika słów „Wygrałaś”. Teraz pragnie przezwyciężyć swojego ojca i uzyskać od niego takową odpowiedź. Następnie w jej planach jej zabicie owego basiora.
- Oprócz pierwszego imienia posiada też kilka następnych, które nadała jej matka, lecz są po prostu nieużywane, stanowiące niecodzienność. W pełni nazywa się Renaya Aiana Starali.
- Imię Starali uważa za święte, nosiła je jej matka.
- Uwielbia spoglądać na inne wilki, szczególnie gdy te mają jasną, kolorową sierść. W głębi się do nich porównuje.
- Sądzi, że urodę odziedziczyła po matce, oraz podobno równie przepięknej waderze – babce ze strony ojca.
- Uważa, że każdą dobrą cechę jaką posiada ma po rodzicielce, zaś wszystko co najgorsze po ojcu, którego ledwo zdołała ujrzeć kilka razy.
- Pod wpływem gniewu, potrafi zmienić swoją formę, dodatkowo jeszcze zwiększając umiejętności, stając się na moment czymś na wzór demona. To jedyny moment kiedy jej źrenice stają się widoczne - przybierają krwisty kolor.
- Gdy tylko stała się na tyle silna, by móc używać swoich mocy zemściła się na każdym wilku, który kiedykolwiek źle na nią spojrzał, mówił, że jest słaba i zwiastuje nieszczęście. Oczywiście było to z jej zwykłego widzimisię. Na chwilę obecną uwielbia być brana za znak nieszczęścia.
- „Ponieważ zawsze wygrywam, zawsze mam rację”
- „Im krwawsza bitwa, tym słodsze zwycięstwo”
- „Stań po mojej stronie, bądź przegraj”
- „Musisz popełnić zło, aby umieć czynić dobro”
- Kocha być nazywana Królową.
- Dostała swoje "boskie imię". brzmi ono Kłamstwo Gwiazd, jednak z powodu wyglądu często określają ją mianem Czarna Gwiazda.
- Głównie określa się ją jako Ona, Cień, Nikt. Wadera bowiem jest charakterystyczna z wyglądu, wtapiając się w tło. Ten, kto mógłby znać ją od momentu narodzin, wiedziałby, że wilki szeptały o niej Zwiastunka Nieszczęścia, Pani Śmierci.
- Przez pierwsze trzy lata swojego życia nie była do końca pewna jaki żywioł opanowała. Ze strony matki miała dziadka władającego żywiołem ziemi, babcię z mocą wody. Słyszała też, że ojciec jej ojca panował nad ogniem, a babka potrafiła zawładnąć innymi wilkami i istotami. Nie potrafiła wówczas zidentyfikować się ze żadnym żywiołem.
- Waderę wychowała i wyszkoliła wojna.
- Czuje ból spowodowany światłem. Bolą ją wtedy niemiłosiernie oczy. Lepiej radzi sobie i widzi w ciemności.

TornTethers

Autor: I_am_Zero | zerozerowate@gmail.com